terça-feira, janeiro 31, 2017

Hino Órfico 78: Aurora [Éos]

[Ἠοῦς], θυμίαμα μάνναν.

Κλῦθι, θεά, θνητοῖς φαεσίμβροτον ἦμαρ ἄγουσα,
Ἠὼς λαμπροφαής, ἐρυθαινομένη κατὰ κόσμον,
ἀγγέλτειρα θεοῦ μεγάλου Τιτᾶνος ἀγαυοῦ,
ἣ νυκτὸς ζοφερήν τε καὶ αἰολόχρωτα πορείην
ἀντολίαις ταῖς σαῖς πέμπεις ὑπὸ νέρτερα γαίης·
ἔργων ἡγήτειρα, βίου πρόπολε θνητοῖσιν·
ἧι χαίρει θνητῶν μερόπων γένος· οὐδέ τίς ἐστιν,
ὃς φεύγει τὴν σὴν ὄψιν καθυπέρτερον οὖσαν,
ἡνίκα τὸν γλυκὺν ὕπνον ἀπὸ βλεφάρων ἀποσείσηις,
πᾶς δὲ βροτὸς γήθει, πᾶν ἑρπετὸν ἄλλα τε φῦλα
τετραπόδων πτηνῶν τε καὶ εἰναλίων πολυεθνῶν·
πάντα γὰρ ἐργάσιμον βίοτον θνητοῖσι πορίζεις.
ἀλλά, μάκαιρ', ἁγνή, μύσταις ἱερὸν φάος αὔξοις.

[Da Aurora (Éos)], Fumigação: incenso

Ouve, Deusa, que traz o luzeiro dia aos mortais,
Aurora [Éos] luzente, pelo cosmo rubescente,
núncia do Deus magno, o puro Titã,
a sombria e cintilante marcha da Noite
aos ínferos tu envias quando ascendes!
Tu diriges os trabalhos,administras a vida aos mortais;
alegra-te a raça humana de fala articulada.
Não há quem fuja a teu superno olhar:
quando o doce sono tu afastas das pálpebras,
Todo mortal rejubila-se, todo o ser rastejante, as greis
de quadrúpedes, de alados e inúmeras raças marinhas;
em tudo provês uma vida ativa aos mortais.
Vamos, venturosa e pura, nos iniciados a sacra luz elevas!

Trad. Rafael Brunhara

Nenhum comentário: